ارائۀ روشی نو برای پهنه ‏بندی روند درجۀ روز سرمایش ماهانۀ کشور

هدف از این پژوهش ارائة روشی نو برای واکاوی مکانی‏- زمانی تغییرات نیاز سرمایش کشور در دهه‏های آینده است. برای اجرای این پژوهش از داده‏های گردش کلی جو EH5OM استفاده شد. این داده‏ها تحت سناریوی A1B  کمیتة بین‏المللی تغییر اقلیم‏ است و با تفکیک 75/1 درجة طولی ‏و عرضی اجرا شده‏ است. با مدل ریزمقیاس نمایی، داده‏های میانگین دمای روزانه طی دورة آماری (2015 ـ 2050) به تفکیک عبارت است از:  27/0×27/0 درجة طول و عرض جغرافیایی، که حدوداً نقاطی با ابعاد 30×30 می‏باشند. سرانجام، آستانة دمایی پهنه‏ها مشخص و به یاخته‏ها تعمیم داده شد و درجة روز سرمایش ماهانة کشور در ماتریسی به ابعاد 2138×12 در نرم‏افزار MATLAB استخراج شد. روند و شیب روند درجة روز سرمایش ماهانه نیز طی دورة مورد مطالعه از طریق آزمون من‏- ‏کندال و روش حداقل مربعات محاسبه شد. نتایج نشان داد بیشترین گسترة مکانی مناطق دارای روند مثبت نیاز سرمایش در ماه‏های فصل بهار، به‏ویژه در ماه می، است. این سناریو نوید می‏دهد که در آینده در ایران  فصل بهار گرم‏تر خواهد شد. بیشترین میزان گرمایش در این فصل مختص جلگه‌‏ها و سواحل جنوبی با شیب روند 2 ـ 4 درجة روز در دهه است.